Początki skoczni narciarskiej w Karpaczu sięgają jeszcze czasów niemieckich, a konkretnie roku 1912. Jej konstrukcja wykonana została z drewna. Po wojnie, w 1946 roku została przebudowana i nazwana imieniem narciarza klasycznego Stanisława Marusarza. W latach 1945-1946 w Karpaczu istniała Szkoła Orląt "Orlinek" i stąd pochodzi obecna nazwa skoczni. Na skutek silnego wiatru, w latach siedemdziesiątych obiekt zawalił się, a pod koniec lat osiemdziesiątych postawiono w tym miejscu nową konstrukcję, już metalową o punkcie konstrukcyjnym K47. W 2000 roku, po modernizacji, powiększono go do K85. W roku 2001, podczas powodzi została uszkodzona dolna część skoczni i w rok później przeprowadzono jej kolejny remont.